Een geheime wapen voor Voorkeurstaal voor inhoud Nederlands:
Een geheime wapen voor Voorkeurstaal voor inhoud Nederlands:
Blog Article
[21] Een feitelijk belangrijkste invloed is beperkt tot een komst over een aantal Duitse leenwoorden en veel iets anders waarvan slechts plusminus de helft teruggaat op een bijbelvertaling alleen, en vervolgens nog niet eens exclusief op die vertaling. Op de spelling en grammatica bezit deze vertaling geen invloed gehad. Een vertaling was zelf alang voor een eerste uitgave aangaande 1637 archaïsch en week toentertijd tevens al af betreffende wat gebruikelijk was.[22] De Statenvertaling volgde een ontwikkeling aangaande het Nederlands of week daar zelfs betreffende af; zij heeft nooit een leidende rol gespeeld.
In dezelfde periode waren tevens weet een provinciale varianten wanneer Vlaams of Hollands gangbaar, af en toe verder als benaming van het volkomen betreffende het Nederlands. Via de expansie met een Republiek geraakte de taal op veel publiceren in de aardbol gekend wanneer Hollands. Juist in een Republiek desalniettemin werd tijdens een zeventiende en achttiende eeuw in toenemende mate een benaming Neder-Duitsch toegepast in plaats met "Nederlands", hetgeen zuiverder de contrast aangaf betreffende ons Hoogh-Duitsch. In loop der negentiende eeuw raakte het woord Nederduits ingeval aanduiding voor dit Nederlands wederom in onbruik toen men het wanneer ongepast begon te ervaren in relatie betreffende ons zichzelf politiek verenigend Duitsland. Het Nederlands was uiteraard ons taal met vele namen.
Een ander genre het opgang maakte waren de zogenaamde fysiologieën, waarbij individuen werden beschreven welke ontwerp stonden voor een bepaalde groep. Het was om 1840.
De grammaticale opbouw van Middelnederlandse teksten verschilt grondig betreffende welke over dit moderne Nederlands. Daar waar naamvallen in een moderne taal beperkt blijven tot enige uitzonderingsgevallen en versteende wetenswaardigheden, bestaan ze in dit Middelnederlands alsnog overvloedig aanwezig. Een taal heeft vier verscheidene naamvallen: een nominatief, een accusatief, de genitief en de datief. In de loop aangaande de tijd kan zijn daar ons evolutie tot minder naamvallen merkbaar.
Nederlandse grammatica · croma-zin · opwindende hangijzers · inversie · samentrekking Zelfstandig naamwoord: geslacht · hoofdhaar-ziekte · meervoud · samenstelling Persoonlijk voornaamwoord: du · hoofdhaar · hem · hen/hun-onderscheid · deze · hun indien item · je · je · gij · jou · jullie · men · mijzelf · het · u · wij · ze
Holland kreeg een goede naam aan de hele wereld en werd dit rijkste land via de handel. Alhoewel Nederlandse literatuur ook niet zo heeft bijgedragen aan een goede bekendheid (in contrast tot beeldende kunst en wetenschap) behoren Huygens, Bredero, Hooft en Vondel toch tot dit allerbeste hetgeen in dit Nederlands kan zijn geschreven.
In de meeste gevallen bestaan dit variëteiten die in dit verdere verleden in een periferie betreffende het Nederlands bestaan opkomen. De mogelijkheid op dit ontstaan van moderne perifere variëteiten kan zijn gering, doch nog iedere keer aanwezig (vergelijk Murks en straattaal). Te onderscheiden bestaan:
De derde grote taal/dialectgroep in een Lage Landen, dit Fries, dat immers een persoonlijk taal vormt, here bezit bij de ontwikkeling met dit Standaardnederlands vrijwel nauwelijks rol gespeeld.
Het taalmonument bezit desalniettemin veel te verduren gehad in de Tweede Boerenoorlog en bestaat heden de dag uit twee identieke beelden. Een door een Britten verwoeste en een replica, die ons geschenk was over de Britse regering aan de Nederlandse kolonisten in Zuidelijk Afrika.
In fonologisch opzicht is het specifieke karakter over het Nederlands bepaald door ons Nederfrankische grondslag (een begrippen Oudnederlands en Oudnederfrankisch geraken veelal via mekaar heen aangewend).
Tot einde twaalfde eeuw werden al die essentiele geschriften en officiële documenten in dit Latijn geschreven hetgeen een lingua franca van een Europese elite was. Uit die tijd dateren echter verder een eerste Nederlandstalige stukken. Dat blijkt uit afschriften uit 1237 met legislatieve teksten uit Gent in het Nederlands met 1178, 1204-1211 en 1218. Het zijn vertalingen over inhoudelijk identieke teksten in het Latijn. Een statuten met de leprozerie betreffende Gent is de oudste, in het origineel overgeleverde ook niet-literaire tekst in het Middelnederlands. Het handschrift dateert betreffende 1236. Tevens dat is een vertaling van ons inhoudelijk identieke tekst in dit Latijn welke zo goed als gelijktijdig is opgesteld.
Immers golden daar strikte beperkingen: een Nederlanders moesten op Dejima kunnen wonen en hun contacten betreffende een Japanners werden tot het strikt noodzakelijke beperkt.
Petrus Francius betoogde het een Hollanders hun persoonlijk taal zo slecht beheersten, dat hij in 1699 ons uitvoerige voorrede voor ons vertaling betreffende een Griekse leerrede schreef[23], waarin stond:
Destijds de Nederlanders in 1634 Curaçao op een Spanjaarden veroverden, bestond er nauwelijks uitgebreid onderwijssysteem op een ABC-eilanden. De West-Indische Compagnie zag dit echter als hoofdhaar plicht teneinde goed onderwijs te onderhouden en stuurde dus ons Nederlandse schoolmeester naar Curaçao. Die docent verzorgde lessen in het bekijken, schrijven, rekenen en dit Nederlands. Terwijl op de plantages en een zoutmijnen het Papiaments verrees zodra een echte taal, verzette een klein deel van een bewoners (voornamelijk Nederlandse protestante kolonisten) zich anti het toepassing met deze ongewenste (voor hun onverstaanbare) taal.